Alle beschermde gezichten zijn op een of andere manier van bijzonder cultuurhistorisch belang. De meeste (300) stammen van vóór 1850, vooral in binnensteden zoals in Delft en Sneek. Er zijn 170 die stammen uit 1850-1940, variërend van de strafkolonie Veenhuizen in Drenthe tot het veenontginningsgebied Helenaveen-Griendtsveen in Brabant.

Onlangs is er ook een onderzoek gepubliceerd over monumenten, vaak onderdeel van beschermde stads- en dorpsgezichten. Uit dat onderzoek door het Economisch Instituut voor de Bouw blijkt dat driekwart van de woningcorporaties monumentale panden bezit.

In totaal gaat het om 5.800 rijksmonumenten en 7.900 gemeentelijke monumenten. Verreweg het grootste deel daarvan heeft een woonbestemming en wordt verhuurd als sociale huurwoning (90 procent).

Minder investeringen

Corporaties zien voor zichzelf duidelijk een taak weggelegd in het behoud en beheer van (rijks)monumenten. Maar herbestemming en restauratie van panden vergen vaak een (forse) investering. En daar is de komende jaren de helft minder geld voor. Restauraties zullen zich vooral concentreren op het monumentale woningbezit. Veel herbestemmingsplannen verdwijnen (voorgoed) in de la. Vooral moeilijk tot woningen om te bouwen monumenten zullen als eerste afvallen.

Bron: Woonbond