Effectieve scheefheidbestrijding

Gepubliceerd op: 4 Januari 2016

Scheefwonen is een meestal ongewenst fenomeen. Het gaat om de situatie dat huurders met hogere inkomens wonen in goedkope sociale huurwoningen. Dat leidt tot gebrek aan doorstroming. Scheefwonen heeft enorme proporties aangenomen. De schattingen lopen uiteen tussen 400.000 en 800.000 woningen.

Door het nieuwe beleid van het passend toewijzen wil de minister dat woningcorporaties nog slechts mensen huisvesten met een kleine beurs. Dat klinkt goed, maar wat als deze huurders meer gaat verdienen? De huur blijft dan op het lage niveau en wordt niet in een keer verhoogd tot de maximale huurprijsgrens. De huurder blijft (goedkoop) zitten waar hij zit. En de corporatie moet deze huurder via de lage huur blijven subsidiëren.

Maar u kunt als woningcorporatie dit probleem zelf oplossen. U hoeft niet op eventuele wetswijzigingen te wachten. U kunt aan de slag met een periodieke inkomenstoets en (forse) huurverhoging als het inkomen van de huurder stijgt.

Forse huurverhoging bij inkomensstijging
Op grond van onze strikte huurprijsregelgeving mag de huur maar één keer per jaar worden verhoogd: niet met meer dan het jaarlijks door de minister vast te stellen percentage. Dit betekent dat het niet mogelijk is om de huurprijs ineens fors te verhogen als het inkomen van de huurder stijgt. U kunt dit voorkomen door het inzetten van een slim huurcontract.
Corporaties kunnen met hun huurders afspreken dat de huurprijs in de huurovereenkomst wordt vastgelegd op het wettelijk maximum dat voor de woning geldt. Daarnaast leggen zijn vast dat de huurder daarop een korting krijgt zolang zijn inkomen onder een bepaalde grens blijft. De huurder betaalt door die korting dus minder dan de huurprijs die in de huurovereenkomst staat. Stijgt het inkomen, dan vervalt de korting en betaalt de huurder een veel hogere huurprijs, uiteraard tot het maximum dat in het contract staat. Er kan worden gekozen voor een staffel, waarbij de korting in stapjes vervalt afhankelijk van de mate van inkomensstijging.

Aanpassing huurovereenkomst
Deze werkwijze vraagt dus om aanpassing van de huurovereenkomst. Daarin moet onder andere ook worden vastgelegd dat de huurder zijn inkomensgegevens ter beschikking stelt als de corporatie daarom vraagt en dat, als hij dat niet doet, de korting op de huur vervalt.

In overeenstemming met huidige wetgeving
Deze constructie lijkt in strijd met de wet, maar is dat hoogstwaarschijnlijk niet. Deze constructie is dan ook al eerder toegepast in het experiment ‘Huur-Op-Maat’. De afspraken worden van te voren duidelijk vastgelegd en de huurder wordt niet benadeeld. Hij betaalt bij een laag inkomen minder dan de maximaal wettelijke huurprijs en hij betaalt bij ene inkomensstijging nooit meer dan dat maximum. Hij behoudt de korting zolang zijn inkomen laag blijft.

Op grond van de Herzieningswet wordt alleen bij de aanvang van de huurovereenkomst een inkomenstoets gedaan waarop de huurprijs wordt afgestemd. Bij deze nieuwe constructie wordt het inkomen gedurende de gehele looptijd van de huurovereenkomst getoetst. Dit leidt ertoe dat de verhuurder de huurder alleen subsidieert zolang hij een laag inkomen heeft. Scheefwonen wordt zo echt bestreden.

› Terug naar vorige pagina